Commotie in het kippenhok/Mayhem in the chicken coop
Maandag, 30 september, 5:16
Ik word ruw uit mijn slaap gerukt door paniek in het kippenhok. Ik denk meteen het ergste: onze kippen worden uitgemoord. Ik denk dat ik hopeloos te laat ga zijn, maar ik kan me niet inbeelden dat ik terug in slaap zal vallen met het idee dat ik de volgende ochtend drie kippenlijkjes - of enkel een handjevol pluimen - zal aantreffen in ons kippenhok.
Dus spring ik gezwind het bed uit, ren naar beneden, naar buiten, in een pyjamajasje, ondergoed, rubberlaarsjes, gewapend met een maglite. Ik ren en spring door de tuin (op dat moment was de tuin weer eens een hindernissenparcours met diepe sleuven en bergen zand) en roep al van enkele meters afstand "Ksssjt!" en "Weg!", om te redden wat er te redden valt.
Wanneer ik aankom in ons kippenhok, zie ik ze. Onze drie kippen. Een beetje gedesoriënteerd rondwandelend.
Ik, nachtblind en ook gewoon een beetje blind zo zonder bril, zie niet wat er aan de hand is. Maar Thomas, die me achteraan gesneld was (zonder pillamp, maar kent het hindernissenparcours op z'n duimpje aangezien hij het gegraven heeft), neemt de pillamp van me over en schijnt richting geritsel. Verscholen onder een stapel palletten zag hij de kraaloogjes van een Egel. Een andere egel. Een kleinere.
Gerustgesteld door het relatief onschuldige roofdier - egels zijn uit op de eieren, niet op de kippen zelf - kruipen we terug in bed voor nog een klein beetje slaap.
Maandagnacht, 30 september op 1 oktober, 1:50
Weer worden we uit onze slaap gerukt door kippenpaniek. Dit keer is onze reactie iets lomer, we weten immers dat het de "onschuldige" egel is. Toch staat Thomas nog op. Hij is dat namelijk gewend, want 't is zijn job (zowel het 's nachts uit bed springen als het redden van de dieren in nood. Wie daar meer over te weten wil komen, kan op zondag 6 oktober naar de opendeurdag van Brandweer Mechelen gaan).
Even later is hij terug op de slaapkamer.
"Alles ok?" vraag ik.
Ik hoor dat hij toch wat aangedaan is. En dan komt het verhaal eruit. Het verhaal dat hij me ooit al eens vertelde, maar waarvan ik altijd dacht dat het een Urban Legend onder de kippenhouders was.
"Wel, die egel, die zat met zijn snuit in de poep van Haantje (da's één van onze kippen)"
"Wat?!" (ik ben meteen klaarwakker)
"Die egel was een ei uit de poep van de kip aan 't pikken. Zijn snuit zat in haar poep. Zij kon geen kant meer op. De andere kippen konden niet veel doen, want zo'n egel heeft stekels."
Gelukkig kon Thomas de egel verjagen. 's Ochtends aan de ontbijttafel hebben we het er nog even over. Had ik het wel goed begrepen? Die egel. Zijn snuit. IN. De poep?
Die dag troffen we meteen voorbereidingen. Extra kippengaas rondom het kippenhok. De volgende nacht bleven we ervan bespaard. En onze kippen gelukkig ook. maar de nacht nadien was het weer prijs. Midden in de nacht heeft Thomas toen nog extra verstevigingen zitten aanbrengen. De egel heeft hij gezwind weer over de draad gekatapulteerd (of iets diervriendelijkers).
Sindsdien slapen we al twee nachten rustig. De eitjes blijven komen, dus de kippen lijken niet te getraumatiseerd te zijn.
Wij daarentegen wel. Mijn beeld over de Oh Zo Schattige Egel zal nooit meer hetzelfde zijn...
---
Monday, September 30th, 5:16 in the morning
I wake up because there's panic in the chicken coop. I'm thinking the worst: our chickens are being killed. I think I'm going to be too late, but I can't imagine falling asleep again with the image of three dead chicks in the morning.
So I jump out of bed, run downstairs, only in a pajama vest, undies, rubber boots and armed with a maglite. I run through the garden and start yelling from meters ahead to scare the predator.
When I arrive at the chicken coop, I see them. Our three chickens. Walking around, a bit scared.
I can't see what's going on, since I'm a bit blind without my glasses. But Thomas was right behind me, takes over the flashlight and looks around. Hidden under a pile of pallets, he sees the little eyes of a hedgehog. It turns out to be a different hedgehog, this one is smaller.
At ease because it's "just a hedgehog" (they are after the eggs, not after the chicks itself), we go back to bed for what's left of our night's rest.
Mondaynight, 30th September to 1st of October, 1:50
Once again we wake up because of the chickens. This time we react a little slower, we know it's the "innocent" hedgehog. Thomas gets up anyway. He's used to it. It's his job, you know (getting up at night as well as rescuing animals in need - who would want to know more about that, sunday 6th of October you can visit the fire station of Mechelen)
A little later he's back in the bedroom.
"Everything ok?" I ask.
I hear he's a bit overwhelmed. And then comes the story. The story he once told me but that I didn't believe, I always thought it was some kind of Urban Legend among chicken owners.
"Well... that hedgehog... he was with his snout inside the ass of one of the chicks"
"What?!" (I'm wide awake now)
"that hedgehog was trying to get an egg out of the chicks butt. With its snout inside her ass. She couldn't go anywhere. The other chickens couldn't do much, because of the stings on the hedgehog."
Luckily, Thomas could scare the hedgehog away. In the morning we relive the story. Did I understand it correctly? That hedgehog? Its snout? INSIDE? the chicks ass?
That day we took precautions. Extra wiring in the chicken coop. The next night we slept as roses. But the following night it was panic all over again. Thomas got up, tossed the hedgehog out (in an animalfriendly way).
Now we've been sleeping soundly for two nights. The chickens are still laying their eggs, so they don't seem to be too traumatised.
We, on the other hand, are. My image of the Oh So Adorable Hedgehog will never be the same again...
Ik word ruw uit mijn slaap gerukt door paniek in het kippenhok. Ik denk meteen het ergste: onze kippen worden uitgemoord. Ik denk dat ik hopeloos te laat ga zijn, maar ik kan me niet inbeelden dat ik terug in slaap zal vallen met het idee dat ik de volgende ochtend drie kippenlijkjes - of enkel een handjevol pluimen - zal aantreffen in ons kippenhok.
Dus spring ik gezwind het bed uit, ren naar beneden, naar buiten, in een pyjamajasje, ondergoed, rubberlaarsjes, gewapend met een maglite. Ik ren en spring door de tuin (op dat moment was de tuin weer eens een hindernissenparcours met diepe sleuven en bergen zand) en roep al van enkele meters afstand "Ksssjt!" en "Weg!", om te redden wat er te redden valt.
Wanneer ik aankom in ons kippenhok, zie ik ze. Onze drie kippen. Een beetje gedesoriënteerd rondwandelend.
Ik, nachtblind en ook gewoon een beetje blind zo zonder bril, zie niet wat er aan de hand is. Maar Thomas, die me achteraan gesneld was (zonder pillamp, maar kent het hindernissenparcours op z'n duimpje aangezien hij het gegraven heeft), neemt de pillamp van me over en schijnt richting geritsel. Verscholen onder een stapel palletten zag hij de kraaloogjes van een Egel. Een andere egel. Een kleinere.
Gerustgesteld door het relatief onschuldige roofdier - egels zijn uit op de eieren, niet op de kippen zelf - kruipen we terug in bed voor nog een klein beetje slaap.
Maandagnacht, 30 september op 1 oktober, 1:50
Weer worden we uit onze slaap gerukt door kippenpaniek. Dit keer is onze reactie iets lomer, we weten immers dat het de "onschuldige" egel is. Toch staat Thomas nog op. Hij is dat namelijk gewend, want 't is zijn job (zowel het 's nachts uit bed springen als het redden van de dieren in nood. Wie daar meer over te weten wil komen, kan op zondag 6 oktober naar de opendeurdag van Brandweer Mechelen gaan).
Even later is hij terug op de slaapkamer.
"Alles ok?" vraag ik.
Ik hoor dat hij toch wat aangedaan is. En dan komt het verhaal eruit. Het verhaal dat hij me ooit al eens vertelde, maar waarvan ik altijd dacht dat het een Urban Legend onder de kippenhouders was.
"Wel, die egel, die zat met zijn snuit in de poep van Haantje (da's één van onze kippen)"
"Wat?!" (ik ben meteen klaarwakker)
"Die egel was een ei uit de poep van de kip aan 't pikken. Zijn snuit zat in haar poep. Zij kon geen kant meer op. De andere kippen konden niet veel doen, want zo'n egel heeft stekels."
Gelukkig kon Thomas de egel verjagen. 's Ochtends aan de ontbijttafel hebben we het er nog even over. Had ik het wel goed begrepen? Die egel. Zijn snuit. IN. De poep?
Die dag troffen we meteen voorbereidingen. Extra kippengaas rondom het kippenhok. De volgende nacht bleven we ervan bespaard. En onze kippen gelukkig ook. maar de nacht nadien was het weer prijs. Midden in de nacht heeft Thomas toen nog extra verstevigingen zitten aanbrengen. De egel heeft hij gezwind weer over de draad gekatapulteerd (of iets diervriendelijkers).
Sindsdien slapen we al twee nachten rustig. De eitjes blijven komen, dus de kippen lijken niet te getraumatiseerd te zijn.
Wij daarentegen wel. Mijn beeld over de Oh Zo Schattige Egel zal nooit meer hetzelfde zijn...
---
Monday, September 30th, 5:16 in the morning
I wake up because there's panic in the chicken coop. I'm thinking the worst: our chickens are being killed. I think I'm going to be too late, but I can't imagine falling asleep again with the image of three dead chicks in the morning.
So I jump out of bed, run downstairs, only in a pajama vest, undies, rubber boots and armed with a maglite. I run through the garden and start yelling from meters ahead to scare the predator.
When I arrive at the chicken coop, I see them. Our three chickens. Walking around, a bit scared.
I can't see what's going on, since I'm a bit blind without my glasses. But Thomas was right behind me, takes over the flashlight and looks around. Hidden under a pile of pallets, he sees the little eyes of a hedgehog. It turns out to be a different hedgehog, this one is smaller.
At ease because it's "just a hedgehog" (they are after the eggs, not after the chicks itself), we go back to bed for what's left of our night's rest.
Mondaynight, 30th September to 1st of October, 1:50
Once again we wake up because of the chickens. This time we react a little slower, we know it's the "innocent" hedgehog. Thomas gets up anyway. He's used to it. It's his job, you know (getting up at night as well as rescuing animals in need - who would want to know more about that, sunday 6th of October you can visit the fire station of Mechelen)
A little later he's back in the bedroom.
"Everything ok?" I ask.
I hear he's a bit overwhelmed. And then comes the story. The story he once told me but that I didn't believe, I always thought it was some kind of Urban Legend among chicken owners.
"Well... that hedgehog... he was with his snout inside the ass of one of the chicks"
"What?!" (I'm wide awake now)
"that hedgehog was trying to get an egg out of the chicks butt. With its snout inside her ass. She couldn't go anywhere. The other chickens couldn't do much, because of the stings on the hedgehog."
Luckily, Thomas could scare the hedgehog away. In the morning we relive the story. Did I understand it correctly? That hedgehog? Its snout? INSIDE? the chicks ass?
That day we took precautions. Extra wiring in the chicken coop. The next night we slept as roses. But the following night it was panic all over again. Thomas got up, tossed the hedgehog out (in an animalfriendly way).
Now we've been sleeping soundly for two nights. The chickens are still laying their eggs, so they don't seem to be too traumatised.
We, on the other hand, are. My image of the Oh So Adorable Hedgehog will never be the same again...
Ieuw! Da's walgelijk. IEUW IEUW.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig is Thomas een held!
(ps: stoffenweggeefactie op mijn blog deze week! Iets voor u?)