Het gras is groener... in de eigen tuin
Onze tuin is nog in volle ontwikkeling. Naast het vrijmaken van een stuk tuin waar een klein jaar geleden nog een hoop afval en koterij op stond, ben ik een klein hoekje van de tuin aan het herinrichten met sierplanten. Zo komt er een stukje met siergras.
Mijn alleroorspronkelijkste plan voor de tuin was om alles inheems en eetbaar te houden. Maar waar trek je de grens met dat "inheemse"? Sommige zaken zijn honderden jaren geleden ook ingevoerd, maar worden nu als inlands beschouwd. Ook dat eetbare bleef niet heel lang duren: er stonden namelijk al een aantal planten in de tuin die ik niet kwijt wou (ik vind het zonde om planten die het ergens goed doen, zomaar weg te gooien), maar die wel zeer giftig zijn (onze blauwe regens, meiklokjes) of een aantal andere dingen waarvan ik het niet goed wist. En langzaam begon ik dus minder aandacht te besteden aan de eisen die ik mezelf had opgelegd.
Ik probeer wel goed op te passen met echte exoten in onze tuin. Daarom deed ik wat onderzoek naar die siergrassen. Ik ben effectief eerst op zoek gegaan naar inlandse exemplaren, maar dat bleek een moeilijke bevalling: de meeste van de inheemse grassen zijn typische weidegrassen, die niet bepaald mooi zijn, of toch moeilijk te plaatsen zijn in een siertuin. En zo zwichtte ik dan toch voor een aantal lampepoetsersgrassen, die ik combineerde met Verbena (aha! toch nog eens een eetbare plant erbij!).
Ondertussen staan mijn drie mini-toefjes lampepoetsersgras eenzaam in de kale grond, en wacht ik geduldig tot ze mooi en vol en groot zijn (had ik al gezegd dat ik eigenlijk veel te ongeduldig ben om te tuinieren? Ik heb het liefst dat alles meteen vol staat!).
Ik had ook al laten weten dat ik mijn aardbeien schandalig aan 't laten overwoekeren ben. In afwachting van het vullen van mijn moestuin bakken (zodat ik de aardbeien kan verplanten), laat ik het gras en onkruid nog een beetje verder z'n gang gaan.
En wat zie ik nu?
Zo'n mooi gras dat er spontaan in onze tuin bloeit!
Ik heb al bijna spijt van die lampepoetsersgrassen, dit gras mag er van mij gerust in de plaats komen.
Ik vind het zo'n mooi gras dat ik het ga behouden, ik weet alleen nog niet op welk plekje ik het dan ga zetten/zaaien.
En ik moet manlief nog zien te overtuigen, die gaat mij weer voor zot verklaren (dat doet hij wel vakerals het over mijn tuinieren gaat, als ik bijvoorbeeld zeg dat hij het grasmachien echt nog niet moet boven halen, als ik dolgelukkig ben dat er weer een paar paardebloemen bijgekomen zijn in de tuin, of als ik heel nieuwsgierig opkomende plantjes (lees: onkruid) laat staan omdat ik wil weten welke bloemetjes er mogelijk aan gaan komen).
Iemand enig idee welk soort gras dit is? Ik ga er zelf van uit dat het inheems is, maar voor 't zelfde geld is het natuurlijk overgewaaid van de andere kant van de wereld...
---
The grass is greener... in your own garden
Our garden is still fully developing. Next to preparing a piece of garden where just a year ago there were sheds and a lot of rubbish, I'm also preparing a little corner of the garden with new plants. A part of it is planted with grasses (pennisetum).
My very first intention with the garden was to keep every plant local and edible. But where to you draw the line with "local"? Some plants were imported hundreds of years ago, but are considered local now. Also my intention to plant only edible plants (or plants with edible parts) didn't last long: there were some plants in the garden that had been growing there for years. I thought it would be a shame to get rid of them, although they are highly toxic (lily-of-the-valley, wisteria). So I slowly abandoned my initial plan to keep it local and edible...
I do try to pay attention not to plant real exotic plants in our garden. That's why I looked into the issue of planting grasses. I first looked up some grasses that would look nice, but were still local grasses. That didn't really seem to match: nice looking grasses that were typical for Belgium. So I succumbed for the pennisetum, which I combined with Verbena (aha! another edible plant!)
In the meantime, my three tiny pennisetums are standing there, lonely in the cold and wet soil. I'm patiently waiting until they flourish. (Did I ever mention that I am way too impatient to garden?! I want everything to fully thrive at once!)
I also mentioned before that my strawberries are about to be taken over by weeds. I'm waiting for my square meter garden to be finished, so I can replant them. No use to weed first. So I let the weeds and grasses grow between them...
And what do I see now?
Such a lovely type of grass that's blooming in our garden!
I almost regret having bought the pennisetum. This grass can easily take the spot instead. I think it's so beautiful I'm going to keep it, I just don't know where to plant/sow it instead.
And I should try to convince my husband. He'll probably think I'm crazy again (he thinks that a lotwhen it comes to gardening, like when I say he doesn't need to mow the lawn, or when I'm thrilled that there are some more dandelions in the grass, or when I'm too curious what plants (read: weeds) are growing, so I leave them to see what flowers that particular plant will carry).
Does anyone know what grass this is? I assume it's local, but it could as well come from the other side of the world...
Mijn alleroorspronkelijkste plan voor de tuin was om alles inheems en eetbaar te houden. Maar waar trek je de grens met dat "inheemse"? Sommige zaken zijn honderden jaren geleden ook ingevoerd, maar worden nu als inlands beschouwd. Ook dat eetbare bleef niet heel lang duren: er stonden namelijk al een aantal planten in de tuin die ik niet kwijt wou (ik vind het zonde om planten die het ergens goed doen, zomaar weg te gooien), maar die wel zeer giftig zijn (onze blauwe regens, meiklokjes) of een aantal andere dingen waarvan ik het niet goed wist. En langzaam begon ik dus minder aandacht te besteden aan de eisen die ik mezelf had opgelegd.
Ik probeer wel goed op te passen met echte exoten in onze tuin. Daarom deed ik wat onderzoek naar die siergrassen. Ik ben effectief eerst op zoek gegaan naar inlandse exemplaren, maar dat bleek een moeilijke bevalling: de meeste van de inheemse grassen zijn typische weidegrassen, die niet bepaald mooi zijn, of toch moeilijk te plaatsen zijn in een siertuin. En zo zwichtte ik dan toch voor een aantal lampepoetsersgrassen, die ik combineerde met Verbena (aha! toch nog eens een eetbare plant erbij!).
Ondertussen staan mijn drie mini-toefjes lampepoetsersgras eenzaam in de kale grond, en wacht ik geduldig tot ze mooi en vol en groot zijn (had ik al gezegd dat ik eigenlijk veel te ongeduldig ben om te tuinieren? Ik heb het liefst dat alles meteen vol staat!).
Ik had ook al laten weten dat ik mijn aardbeien schandalig aan 't laten overwoekeren ben. In afwachting van het vullen van mijn moestuin bakken (zodat ik de aardbeien kan verplanten), laat ik het gras en onkruid nog een beetje verder z'n gang gaan.
En wat zie ik nu?
Zo'n mooi gras dat er spontaan in onze tuin bloeit!
Ik heb al bijna spijt van die lampepoetsersgrassen, dit gras mag er van mij gerust in de plaats komen.
Ik vind het zo'n mooi gras dat ik het ga behouden, ik weet alleen nog niet op welk plekje ik het dan ga zetten/zaaien.
En ik moet manlief nog zien te overtuigen, die gaat mij weer voor zot verklaren (dat doet hij wel vaker
Iemand enig idee welk soort gras dit is? Ik ga er zelf van uit dat het inheems is, maar voor 't zelfde geld is het natuurlijk overgewaaid van de andere kant van de wereld...
---
The grass is greener... in your own garden
Our garden is still fully developing. Next to preparing a piece of garden where just a year ago there were sheds and a lot of rubbish, I'm also preparing a little corner of the garden with new plants. A part of it is planted with grasses (pennisetum).
My very first intention with the garden was to keep every plant local and edible. But where to you draw the line with "local"? Some plants were imported hundreds of years ago, but are considered local now. Also my intention to plant only edible plants (or plants with edible parts) didn't last long: there were some plants in the garden that had been growing there for years. I thought it would be a shame to get rid of them, although they are highly toxic (lily-of-the-valley, wisteria). So I slowly abandoned my initial plan to keep it local and edible...
I do try to pay attention not to plant real exotic plants in our garden. That's why I looked into the issue of planting grasses. I first looked up some grasses that would look nice, but were still local grasses. That didn't really seem to match: nice looking grasses that were typical for Belgium. So I succumbed for the pennisetum, which I combined with Verbena (aha! another edible plant!)
In the meantime, my three tiny pennisetums are standing there, lonely in the cold and wet soil. I'm patiently waiting until they flourish. (Did I ever mention that I am way too impatient to garden?! I want everything to fully thrive at once!)
I also mentioned before that my strawberries are about to be taken over by weeds. I'm waiting for my square meter garden to be finished, so I can replant them. No use to weed first. So I let the weeds and grasses grow between them...
And what do I see now?
Such a lovely type of grass that's blooming in our garden!
I almost regret having bought the pennisetum. This grass can easily take the spot instead. I think it's so beautiful I'm going to keep it, I just don't know where to plant/sow it instead.
And I should try to convince my husband. He'll probably think I'm crazy again (he thinks that a lot
Does anyone know what grass this is? I assume it's local, but it could as well come from the other side of the world...
Reacties
Een reactie posten