lentetijd: rokkentijd!

Vandaag habben we een vier-voudig verjaardagsfeestje in de familie. Al wekenlang lag dat feestje vast, en keek iedereen mistroostig naar buiten, naar die uitgestelde lente/verlengde winter. 't Is namelijk een vaste traditie dat op dat viervoudige verjaardagsfeestje de zon vollenbak schijnt.
Toen de uitnodiging in onze digitale bus viel, fronste ik eens mijn wenkbrauwen. Een deeltje van de boodschap luidde dan ook: We beloven je tegen dan een winterjasloos feestje en een plaatsje op ons terras. 
Ik vond dat nogal hoog gegrepen, maar opeens bleken de weersvoorspellingen toch in die richting te gaan. Hip hoi! Tijd om een rok aan te doen!

Aangezien ik al meer dan een jaar een plan heb om een "maxi-rok" te maken, en er voor dat project hier al meer dan een jaar een lap stof ligt te wachten. En aangezien zelfs manlief het zo zonde vond dat ik al lang mijn naaimachine niet meer uitgehaald had, nam ik eindelijk nog eens naald en draad ter hand.

In minder dan twee uur tijd was het klusje geklaard. Van alles uithalen tot het opruimen (wat er bij mij normaal altijd aan inschiet): mijn maxi-rok!




Nu ik zie hoe snel de klus geklaard was, heb ik spijt dat ik er zo lang mee gewacht heb om hem te maken! Ik moet wel zeggen dat ik zeeziek werd toen ik de rok moest knippen... die lijntjes maakten me zot!

Ik was wel nog van plan om er een applicatie op te naaien, maar aangezien ik niet alle benodigdheden in huis heb om dat te doen, zal dat nog even moeten wachten. Daar krijg je - in het beste geval toch - later nog foto's van te zien!

---
Today we had a fourfold birthday party in the family. The party was announced a long time ago, and everybody was sadly looking out the window, to the postponed spring/prolonged winter. You see, it's a tradition that on that fourfold birthday party the sun is shining.
When the invitation landed in our mailbox, I frowned my eyebrows. A part of the invitation said: We promise by then to have a party where no wintercoats are required, and we promise a place on our patio.
I thought they aimed too high, but suddenly the weather forecasts pointed in that direction. Hooray! Time to wear a skirt!

Since I had, for more than a year now, the plan to make a maxi skirt, and since there's a piece of fabric waiting (also for more than a year). Since even my husband thought it was such a shame that I hadn't been sewing in such a long time, I eventually took out my sewing gear.

And in less then two hours, the job was done. From getting everything out of the closets, to cleaning things up (mostly that last part is skipped, so it's worth to mention that I included that in those two hours!). Behold: my maxi skirt!

I can't believe it took me so long to get started on the little project, now that I see how well it went. I have to say I got seasick when I was cutting the fabric... those stripes got me dizzy!

I was planning to add an application to it, but I don't have all the equipment in the house so that should wait. I hope to show pictures of that soon!

Reacties

Populaire posts