Vlinders in de buik

We merken het hier wel vaker, in kleine en minder kleine dingen. Ons huis is deel van ons gezin. Een personage dat mee de sfeer bepaalt, de stress, de blijdschap, de rust.

Enkele maanden geleden begon het. Er fladderde een vlinder in huis rond. Hij zocht zijn weg naar buiten, en Thomas hielp hem door hem in een potje te vangen en buiten te zetten. Sindsdien volgden er nog vele vlinders, en elke keer leken ze van binnen in huis te komen. Na de zesde of zevende vlinder, enkele dagen geleden, vond ik het echt wel bizar. Het is niet echt meer vlinderseizoen, en hoe komt het toch dat die vlinders van binnen lijken komen?


Gisteren ontdekten we dat onze zolder onder water stond (ach ja, 't is een keer iets anders. Op vlak van onder water lopen worden zolders altijd stiefmoederlijk behandeld.) En plots zagen we ze. Een stuk of vier vlinders, op zolder. Te wachten, te zitten, te fladderen. Weer eentje vond zijn weg naar buiten, langs het dakraam.


En toen wist ik het.

Ons huis heeft gewoon
vlinders in de buik.

Reacties

Populaire posts