Verwarring rond een deur

In onze verbouwing heb ik meestal het eindresultaat voor ogen. Sommige ruimtes zijn al helemaal ingericht nog voor we aan de eigenlijke bouw begonnen zijn. Soms kan dat nog bijgestuurd worden, maar meestal is dat niet nodig.

Eén van de ruimtes die nogal vaak van uitzicht of bestemming veranderd is, is onze garage. De naam alleen al ging van binnenkoer, patio, overdekte berging, fietsenstalling naar... garage. Alleen huiverden we van die naam, want die suggereert dat die voor Koning Auto gemaakt is. Maar Koning Auto geraakt er niet in: de oprit naast ons huis is nét te smal. De auto zou er wel op geraken, maar dan geraak je er niet meer uit of in. En dus werd de oprit dicht gebouwd. En maakten we van de oorspronkelijk ontworpen patio een fietsenstalling, want we wilden wél ruimte voor Koningin Fiets.

En vanaf dat die fietsenstalling beslist was, begonnen de dromerijen over de afwerking weer. Op zich niet zo bijzonder: wat heb je in 's hemelsnaam nodig als afwerking van een garage? Eigenlijk niets, behalve een deur. En daar wrong het schoentje.

Wat als we de fietsenstalling zouden afsluiten met een deur? Zou er dan geen gigantische verwarring bestaan over de voordeur (die aan de zijkant is) en de fietsendeur, die zich recht voor je bevindt? Ongetwijfeld wel. 

"Zullen we dan maar voor een garagepoort gaan?"

Maar wat kunnen garagepoorten oh zo lelijk zijn. Dus begon onze zoektocht naar de ideale garagepoort. Voor ons bestond er uiteindelijk maar één optie: een poort die het gevoel geeft van een houten muur. En dus kozen we voor een houten sectionaalpoort. En sinds we dus besloten hebben om zo'n poort te plaatsen, hebben we ons maar neergelegd bij het woord "garage". Ook al geraakt er geen auto in.

Ondertussen staan de ramen en deuren in onze achterbouw erin. De dubbele deur die tussen de garage en het huis staat zorgt effectief al voor verwarring. Al het bezoek dat sindsdien over de vloer kwam, liep resoluut rechtdoor, recht onze living in. Iedereen was er helemaal van overtuigd dat dat vanaf nu de voordeur was. Het feit dat ze zich tussen onze fietsen door moesten wringen deerde niemand. Maar dat is misschien omdat ze zich in onze inkomhal tussen de schoenen en de jassen door moeten wringen: ze zijn dat gewring al gewend bij ons...