De draad

Een nieuw jaar, nieuwe voornemens. Dit keer: opnieuw de draad oppikken op deze blog. Ik heb ongeveer een half jaar getwijfeld wat ik ermee zou aanvangen. Stoppen of doorgaan? En opeens leek het nieuwe jaar me een goed moment om verder te doen. Dus ga ik dat een kans geven.

De voorbije maanden waren beladen. Opnieuw zwanger (jeej!): ziek, futloos, een zeurpiet. Maar vreemd genoeg, tegelijkertijd: bakken nieuwe creativiteit. Zo gaf ik het breien nog eens een kans. Een laatste kans, besloot ik. Als ik nu niet écht aan het breien zou gaan, dan geef ik het op. En ik besloot het dan maar meteen goed aan te pakken (een mens kan maar zoveel sjaals en mutsen hebben, zeker als ik met gemak 10 jaar doe met één exemplaar). Dus breide ik een kruippakje voor de koala (= de werknaam van de baby, aangezien we tijdens onze reis in Australië achter het prille begin van onze koala kwamen...).
En ik moet zeggen: het is gelukt. Het is niet het beste breiwerk, maar voor een eerste probeersel na drie jaar, en een eerste echte kledingstuk, ben ik er best trots op. (Eigenlijk zou ik precies telkens 3 mouwen en broekspijpen maken, aangezien het eerste altijd veel vaster gebreid is dan het tweede...).

En nu ben ik bezig aan een paar sokken voor mezelf. We zien wel hoe dat uitdraait. Ik zit nu aan het hielstuk en ik snap er niet al te veel van. Tips altijd welkom!
Maar later meer over die sokken. Hoop ik toch.

Alleszins, naast dat breien zijn er nog een hele hoop andere creatieve projecten gepasseerd waar ik later nog veel over kan vertellen. Maar nu is de tijd er nog niet helemaal rijp voor...