Moestuin Maandag

Ik ga hier nog een goed voornemen posten se. Eentje dat - voor mij toch - heel ambitieus is. Het gaat namelijk over mijn moestuin.

Even een situatieschets.
Ik startte mijn moestuinproject twee jaar geleden. Met goede moed en goede voornemens. En toen werd ik zwanger, ziek zwanger zelfs en ik kon mijn moestuin niet meer zien (want dan draaide mijn maag om, en klein Tibeke in de buik erbij!).
Ondanks de gigantische verwaarlozing, slaagde Thomas erin om toch te redden wat er te redden viel. Enkele lekkere pastinaken, wortelen, boontjes, raapjes, aardappeltjes en meer van zulke dingen (maar veel meer zal het niet geweest zijn) belandden toch nog op ons bord.
Het jaar erna dacht ik eventjes de moestuin over te slaan, Tibe vroeg te veel aandacht. Maar ik kon het niet laten en begon er toch aan. En liet het dan volledig overwoekeren. De oogst was dit keer schaamtelijk slecht (veel rucola, ongeveer twee wortelen en een kleine knolvormige pastinaak...).

Zo schreef ik me dit jaar in voor een cursus Ecologisch moestuinieren voor beginners van Velt. De eerste les werd me al meteen duidelijk dat ik een essentieel stuk van het moestuinieren vakkundig negeerde, gewoon omdat het me efkes te veel moeite kostte om er aandacht aan te besteden: de bodem. Ik wist dat eigenlijk allemaal al wel, want ik gebruikte (onder ecologische moestuiniers gekend als:) de Moestuinbijbel van Velt als leidraad. Maar zoals ik al zei, ik negeerde een essentieel stuk.

Na die vier lessen besloot ik het over een andere boeg te gooien. Terwijl ik probeerde mijn 15 vierkante meter moestuin optimaal te benutten (maar het zo goed als niets opbracht), ga ik nu voor de vierkante meter moestuin. Wel 6 bakken, zodat ik nog steeds de vruchtwisseling kan toepassen. Op deze manier ga ik mijn moestuinoppervlakte reduceren tot een 8,5 vierkante meter, maar hopelijk wel met een goeie opbrengst.

Dat vraagt wel wat reorganisatie.

• Enerzijds moeten de bakken er komen. Ze kopen (zeker in zesvoud) vind ik te duur. Dus gaan we ze zelf maken. We moeten ook nog hout gaan kopen voor de bekisting van onze regenwaterput, en dat hout wordt daarna dan gerecupereerd voor ons terras. Voila, we doen er meteen ook onze moestuinbakken mee. Kwestie van alles een tweede/derde/vierde leven te geven
• Anderzijds moeten die bakken nog gevuld raken met aarde. Per bak zal dat (afhankelijk van hoe hoog ik ze plan) zo'n 360 l goeie aarde zijn. Ik zag er in eerste instantie tegen op om allemaal zakken potgrond aan te dragen. Ik vind dat idee niet echt ecologisch, en economisch is het voor ons helemaal niet. Zeker niet als je jaarlijks je aarde zou moeten vervangen (wat ik hier en daar kon lezen). Maar als je zelf je potgrond samenstelt, met een deel eigen tuingrond, is dat probleem te minimaliseren. Je gebruikt voor een groot stuk wat er al voorhanden is (je tuingrond), de compost moet ik sowieso aanvoeren (met mijn compostvat kan ik onmogelijk de behoefte in mijn tuin tegemoet komen) en zand is nu ook weer niet de grote kost. Daarbij kan je die samenstelling van grond jaarlijks blijven gebruiken, als je ze verrijkt met compost.
• De tuingrond die ik nodig heb voor de eigen gemaakte samenstelling van de potgrond, haal ik uit de paadjes die tussen de bakken gaan komen. Het is niet echt te doen om daar gras te laten staan, aangezien de bakken een 30-tal cm uit elkaar gaan komen. Daar geraak je natuurlijk niet door met een grasmachine! Dus: paadjes uitgraven en opvullen met houtschors.
• Aangezien onze jonge plantjes het eerste jaar massaal opgegeten werden door de dieren in de omgeving, hebben we netten gemaakt om erover te plaatsen. Die netten waren super handig, maar spijtig genoeg hebben ze niet het juiste formaat voor over mijn bakken... Die zullen dus ook aangepast moeten worden.

Het tweede deel van mijn goede voornemen is om heel regelmatig te bloggen over mijn (moes)tuin. Over de opstart, het verloop, de successen en de mislukkingen. Misschien denk je dat ik dat toch al deed, maar da's niet waar: ik verzweeg een groot deel van wat er mis liep, of wat ik niet deed. Nu maak ik de belofte om minstens één keer per maand te vertellen over mijn moestuin. 

Zo, nu hang ik eraan vast: als mijn project gigantisch mis loopt, dan zal ik het hier ook eerlijk vertellen! Maar ik hoop natuurlijk dat ik niets dan goeds (en lekkers!) kan delen. En nu: plannen maar, en op naar de volgende Moestuin Maandag!

---

Here's another good intention of mine. One that is quite ambitious, at least for me. It's about my veggie garden.

Let's take you back a while.

I started my veggie garden about two years ago. With lots of good intentions. And then I got pregnant, with sickness and all. I couldn't look at my garden anymore, because it upset my stomach badly.

Despite the huge neglect, Thomas saved what could have been saved. Some nice parsnips, carrots, beans, turnips, potatoes and such, ended up on our plate after all.

The year after I decided to let my garden rest for a while, since Tibe was asking too much care. But I couldn't let it rest and started all over again. With even more neglecting. Harvest was so poor (rucola, about 2 carrots and a little parsnip), I'm ashamed about it.

This year I followed a course ecological gardening for beginners from the organization Velt. The first class it was clear already: I ignored a vital part of the gardening principles, just because it would take too much of an effort to pay attention to it: the soil.

Even worse: I actually already knew all that, since I had the Veggie gardening bible (as ecological gardeners call it) as a guide. But, like I said, I just ignored the part about the soil.

After those four lessons, I decided to take a different approach. While I had been trying to use my 15 square meters of veggie garden at its best, but with as good as no result, I'm going for the square foot garden now. I'm putting up 6 squares though, so I can still do the crop rotation thing. But this way, I'm going to reduce my veggie-space to 8,5 square meters, hopefully this time with good results.

This calls for some reorganization.

• First, we need containers. I think they're too expensive to buy (especially six of them!). So, we'll make them ourselves. We still need to buy timber for the concrete of our water pit, and that wood will be re-used to make our patio. We'll just make our gardening containers with it as well.
• Second, we need to fill the containers with soil. Each container will be at least 360 l of soil. First, I didn't want to buy the soil in bags. It's not very ecological, and not economical either. Especially not if you need to replace the soil every year, like I read somewhere. But if you compose your own soil, with a part of the soil in your own garden, that problem is minimized. You use what is already there (the ground from your garden), and I needed to buy the compost anyway (my own compost is not sufficient). The sand you need to complete the mixture, is not the big cost. Besides, with this mixture, you don't need to replace the soil every year, you just need to enrich it with compost (like you should do with every garden).
• The ground from my garden, which I'll use for this mixture, will come from the paths I'll make between the containers. It's not an option to let the grass grow there, since the lawn mower doesn't fit in between the containers. So, we'll dig the paths, use the soil, and fill the paths with wood chips.
• Since the young plants were eaten by animals, the first year of my gardening adventure, we made nets to protect the plants. They were really useful. Unfortunately, they don't have the right dimensions to fit the containers, so we'll have to redo those.

And then there's a second part of my good intention: I'll share my gardening experiences on this blog very regularly. About stetting it up, how it's going, the successes and the failures. Maybe you think I already did that, but I didn't, really. I just kept quiet about all that was going wrong, or about everything that I didn't do. Now I'm making a vow: at least once a month I'll keep you up to date about the garden.

There. Now I'm stuck to it. If my project fails (once again) miserably, than I will share it with you! But naturally, I hope I'll have nothing to share but good!

And now: planning ahead and on to the next Gardening Monday!