Een huis om in te klimmen...

Het was eigenlijk als een grap bedoeld. Anderhalf jaar geleden postte één van onze helpende handen - of beter handige helpers? - een filmpje op mijn Facebook. Ik zag een kleuter, hangend in een klimharnas een klimmuur opklauteren, in haar eigen huiskamer.
Of dat niks voor ons huis-in-aanbouw was, vroeg de handige helper.
Ik weet niet welke reactie hij verwacht had, maar ik dacht spontaan "oeh ja!", en toen manlief het filmpje te zien kreeg, ging het van "waaw geweldig!".
Niet veel later was het al "waarom niet?" en "mm, waar past die klimmuur?"

Elke keer als we een verjaardagsfeestje voor onze kindjes houden, vragen we om (geheel vrijblijvend) samen te leggen voor een iets groter of duurder cadeau. Zo vermijd je een hele berg speelgoed waar je echt geen blijf mee weet.
En aangezien we dit jaar besloten het verjaardagsfeestje voor Frauke en Tibe samen te houden, besloten we ook samen te leggen voor één
heel
groot
cadeau.

De werken in huis lagen even stil, de voorbije weken, want manlief trof alle voorbereidingen voor dat hele grote cadeau.

Zo komt het dat we, nog geen anderhalf jaar na het filmpje op Facebook, een 5,5 m hoge klimmuur in huis hebben...