Van de regen in de drop
Als er één woord is dat deze winter omschrijft, is het wel: regen. De dagen dat er aan de bouw verder gewerkt kon worden, was er één constante: regen die met bakken uit de lucht viel. Alleen de week van de afbraak van de achtergevel was het een mooi lenteweertje. En vandaag.
Dinsdag had ik een speeldagje geregeld voor de kinderen: wij weg en Thomas rustig werken. Dat was mijn plan, maar het weer stak er eventjes een stokje voor. Thomas vond het zelfs zelfs niet de moeite om extra werkvolk te voorzien, want met zo'n hondenweer zouden we toch niet veel kunnen doen.
We waren nog geen uur weg of ik krijg een berichtje: "ik ben nat tot op mijn onderbroek... ach, dan kan ik even goed verder doen."
Het staketsel voor het overdekte voorportaal werd dus in de aanhoudende gietende regen opgetrokken. Door Thomas, helemaal alleen. Tegen de tijd dat we vertrokken op onze 'playdate' kreeg ik het berichtje: "ik ga douchen". Had hij dat dan niet de hele dag gedaan...?
Vandaag voorspelden ze eindelijk mooi weer, en vond ik dat hij het wel verdiend had om eindelijk eens een keertje op een droge dag te werken. Dus plande ik de babysit voor enkele uurtjes in terwijl ik vergaderde, zodat hij kon werken. En toen was het staketsel voor het overdekte portaal af (en is het eindelijk duidelijk waarom we een zwevende deur in de zijgevel hebben)!
Die regen heeft nog meer in de pap te brokken, hier op onze bouwwerf. Toen we in oktober de dakwerkers naar ons dak lieten kijken om te zien of ze dat projectje wel zagen zitten, raadden ze ons af om het stro erin te steken voor de winter. Maar dat zagen we niet zitten, zonder dat uit de kluiten gewassen afdak zou er helemaal niks verwezenlijkt kunnen worden. Dus deden we wat tegendraads en staken toch het stro erin. Twee lagen multiplex, onderdakfolie en een bache... we hielden hout vast maar vonden het een berekende gok.
Dat was jammer genoeg niet gerekend op de zondvloed die we de hele winter op ons dak zouden krijgen. Ondertussen hebben we één lek in het dak en moesten we drie strobalen verwijderen (langs onderen, alles is daar nog open) om het lek niet meer schade te laten aanrichten.
Alles gaat hier rustig zijn gangetje. Gelukkig heeft ook dat rustige tempo zijn voordelen. Ondertussen ligt onze regenwaterput en de buizen erheen al een drietal jaren klaar. Nog nooit iets opgemerkt. Maar op de valreep vlak voor we de vloer zullen volstorten, is er nu een grondverzakking. Vermoedelijk een lek in de regenwaterbuizen. Ook dat moet nog uitgezocht worden voor we verder kunnen.
Wij kijken dus stilaan uit naar de lente. Een droge, graag.
Dinsdag had ik een speeldagje geregeld voor de kinderen: wij weg en Thomas rustig werken. Dat was mijn plan, maar het weer stak er eventjes een stokje voor. Thomas vond het zelfs zelfs niet de moeite om extra werkvolk te voorzien, want met zo'n hondenweer zouden we toch niet veel kunnen doen.
We waren nog geen uur weg of ik krijg een berichtje: "ik ben nat tot op mijn onderbroek... ach, dan kan ik even goed verder doen."
Het staketsel voor het overdekte voorportaal werd dus in de aanhoudende gietende regen opgetrokken. Door Thomas, helemaal alleen. Tegen de tijd dat we vertrokken op onze 'playdate' kreeg ik het berichtje: "ik ga douchen". Had hij dat dan niet de hele dag gedaan...?
Vandaag voorspelden ze eindelijk mooi weer, en vond ik dat hij het wel verdiend had om eindelijk eens een keertje op een droge dag te werken. Dus plande ik de babysit voor enkele uurtjes in terwijl ik vergaderde, zodat hij kon werken. En toen was het staketsel voor het overdekte portaal af (en is het eindelijk duidelijk waarom we een zwevende deur in de zijgevel hebben)!
Die regen heeft nog meer in de pap te brokken, hier op onze bouwwerf. Toen we in oktober de dakwerkers naar ons dak lieten kijken om te zien of ze dat projectje wel zagen zitten, raadden ze ons af om het stro erin te steken voor de winter. Maar dat zagen we niet zitten, zonder dat uit de kluiten gewassen afdak zou er helemaal niks verwezenlijkt kunnen worden. Dus deden we wat tegendraads en staken toch het stro erin. Twee lagen multiplex, onderdakfolie en een bache... we hielden hout vast maar vonden het een berekende gok.
Dat was jammer genoeg niet gerekend op de zondvloed die we de hele winter op ons dak zouden krijgen. Ondertussen hebben we één lek in het dak en moesten we drie strobalen verwijderen (langs onderen, alles is daar nog open) om het lek niet meer schade te laten aanrichten.
Alles gaat hier rustig zijn gangetje. Gelukkig heeft ook dat rustige tempo zijn voordelen. Ondertussen ligt onze regenwaterput en de buizen erheen al een drietal jaren klaar. Nog nooit iets opgemerkt. Maar op de valreep vlak voor we de vloer zullen volstorten, is er nu een grondverzakking. Vermoedelijk een lek in de regenwaterbuizen. Ook dat moet nog uitgezocht worden voor we verder kunnen.
Wij kijken dus stilaan uit naar de lente. Een droge, graag.
Reacties
Een reactie posten