Oogst van de dag: honing!

Sinds een jaar is manlief min of meer imker. Ik zeg "min of meer" omdat onze bijtjes de winter niet overleefden (niet eens de herfst, zelfs). Boosdoener: de varroamijt.
Dit jaar zijn we opnieuw begonnen, maar we hebben nog nooit een volledig jaar bijen gehad. Vandaar dus dat manlief zich nu nog geen imker durft noemen.

De wederhelft van het door mij gedoopte imkerscollectief Bijzonder, Steven, heeft de winter als imker wel overleefd. Hij stond klaar om honing te oogsten, en wij mochten meedoen!

De kindjes waren niet weg te slaan bij de honing. Elk gemorst druppeltje werd vakkundig door hun vlugge vingers opgelikt.

(Er was er eentje die zelf zo zoet als honing was, ze lag erbij en keek ernaar)

We "maakten" twee varianten van de honing: eentje op de klassieke manier, door de honing uit de ramen te slingeren,

en eentje op de echt oude manier, door de wildgroeiraten te persen (met de hand! Volgende keer misschien een pers zoeken...)

Na een periode van rijpen en roeren, is de honing nu klaar om van te ssssssnoepen!