Het resthoutproject: Azobé / Remainder Wood Project: Azobé

Vorig jaar maakten we eindelijk ons terras af (en hier kan je er ook nog over lezen). Het werd de trots van onze tuin. 

Het terras, gemaakt met azobé houten platen, recuperatie uit de betonbouw, gaf die platen een nieuw leven. Na een leven als boom, in de betonbouw en als bekisting voor onze regenwaterput maakten we er een terras mee.
We zijn er héél trots op.

Er is maar één nadeel: het splintert enorm hard.
Vorig jaar schuurden we het al op. En toen was het een pak beter.
Maar na een hele "winter" merk je niks meer dat schuurwerk, en splintert het weer even hard als voordien (we lieten de platen wel terug onbehandeld omdat onze regenwaterput eronder ligt, en we schrik hadden dat er olie van de ene of de andere behandeling in het regenwater terecht zou komen).

Tibe heeft ondertussen geleerd dat hij op het terras best niet op z'n blote voeten rondloopt, maar hij is nu wild genoeg om er regelmatig op te vallen. Zo stuurde ik hem gisteren naar de crèche. Met precies speldekussens als handen: ze zaten VOL splinters.

We weten nog niet helemaal wat we eraan gaan doen. Misschien dat ik er zo'n buiten-tapijt op ga leggen, om toch een deel van het terras splintervrij te krijgen?

Maar naast het terras hebben we ook tafels gemaakt, ze zijn eindelijk klaar!

De poten bestaan uit gewoon tuinhout, dus besloot ik ze een kleurtje te geven zodat het niet opvalt dat het ander hout is. De zijkanten van de tafel kregen dezelfde kleur, zo lijkt het één geheel. (De tafels staan op wielen om ze makkelijk te kunnen verplaatsen: zo één plaat weegt 60 kilo! Met nog poten en wielen erbij zal dat toch naar de 70 à 80 kilo gaan...)

En nu is ook ons eerste bankje klaar, ik ben er zo blij mee! En er komen er nog drie bij.

Met die bankjes was ik hetzelfde van plan: ik ging de zijkanten schilderen in het rood. Om de link met de tafels te behouden.

Maar hoewel de tafelbladen ook verschillende schuurbeurten kregen en twee lagen natuurlijke beits, blijft het blad heel ruw. En nu ben ik aan het twijfelen wat ik met de bankjes moet doen...

Optie 1: dit was ik van plan. Maar de kanten die nu geschilderd zijn, zijn net het mooiste, gladste hout. Zonde om juist die delen te schilderen dan, niet? Op het zitvlak zou ik dan kussens leggen, want als je met fragiele zomerstofjes op die ruwe bankjes gaat zitten, zijn je kleren gegarandeerd voor de vuilbak...

Optie 2: het zitvlak rood schilderen, want we merken nu ook met de kleine blauwe delen aan de tafel dat de geschilderde delen niét meer splinteren.
Maar dan vraag ik me af of het geheel nog past bij de tafel...

Optie 3: Hetzelfde als optie 1, maar dan met een stevige (en minder ecologische) vernislaag op het zitvlak (in plaats van beits), in de hoop dat die hetzelfde effect zal hebben als de verf en het geheel niet meer splintert. Maar dat zal sowieso een gokje zijn...

Dus: help! Wie heeft er goeie raad voor mij?!

(Wie zin heeft kan de tafels, bankjes en terras zelf komen ontdekken en voelen op de eco-tuindagen van Velt, waar wij ook aan meedoen! Zaterdag 31 mei en zondag 1 juni ben je welkom van 13 tot 18u!)
---
Last year we finally finished our terrace (and you can read a bit about it here as well). We are so proud of it.
The terrace is made of azobé wooden pallets, which we reused from concrete factories. After a life as a trea, in construction site and as a foundation for our concrete water pit, we now give it another life as our terrace.

There's only one major downside: the wood splints (is that the right word?) very hard.
We sanded the whole thing last year, and it was a lot better. But we left it like that (our water pit is underneath so we didn't dare to oil the wood or something), so after one winter, it's back to splinting.

Tibe knows by now that he shouldn't walk barefoot on the terrace, but he's wild enough to run around and fall a lot. So yesterday I sent him to daycare. With his hands looking like pincushions: the were loaded with splinters!

We're still not sure what to do about it. Maybe I'll put one of those outdoor rugs over it, to get at least a part of the terrace splinter-free?

Anyway, next to the terrace, we also made tables from those azobé pallets!

The table legs are just regular wood, so I decided to paint them so you won't notice the difference in wood. The sides of the table got the same color, so it looks like a whole.

And since yesterday we also have a bench, I'm so thrilled! And there are three more benches to come.

I was planning to do the same painting as on the tables (but in red): only the sides. 
But now the tabletops have been sanded several times and I treated them twice, the table top remains very rough. And now I'm in doubt about what to do with the benches...

Option 1: this was the original plan. But the sides that are to be painted in this version are the most beautiful, and those sides don't splint since they're freshly cut. I think it's a pity to paint them then.
I would put cushions on top of the bench, because if you would sit down on the rough surface (even with a lot of sanding), any fragile summerdress would be ruined.

Option 2: paint the seat of the bench, because with the tables we notice that the painted areas have stopped splintering.
But then I wonder if it still works with the table...

Option 3: Same as option 1, but with a firm varnish (which is less ecological) on the seat. I hope it will get the same effect as the layer of paint so that the thing won't splinter anymore. 

So, help me out! Who's got some good advice?!

(If you'd like to see the tables, benches and terrace for yourself, you're welcome to visit our garden on the eco-garden days of Velt, on May 31st and June 1st, from 13-18h!)