Sig!s late goede voornemens
Normaal doe ik daar niet zo aan mee, aan die goede voornemens. In 2011 had ik het voornemen om vaker te gaan joggen dan dat ik in 2010 gedaan heb. In 2010 ben ik welgeteld twee keer gaan joggen, en 't is me zelfs niet gelukt om dat aantal in 2011 te overtreffen. En aangezien anno 2012 er drastisch anders zou uitzien door de komst van onze kleine spruit, had ik besloten om geen voornemens te nemen.
Maar 't is nu net die kleine spruit die me met de neus op de feiten drukt (de feiten die ik al lang kende, maar gewoon negeerde), en die me nu tóch een goed voornemen laat nemen. Een beetje laat wel, maar alles wat nog in de eerste helft van het jaar valt, kan nog onder voornemens voor het "nieuwe" jaar vallen, niet?
Bij deze dus de bekentenis: ik ben een regelrechte ramp in kaartjes sturen. Het levende bewijs: Lander, Joan, Luka, Sterre, Rosalie, Roxane, Yalina, Cleo, Mirte en al hun broertjes en zusjes en de kindjes die ervoor, -tussen en -na geboren zijn. Mijn oprechte excuses dat jullie nog geen dikke proficiat hebben gekregen wegens zo schoon geboren te zijn. Geloof me, ik heb jullie wél de best mogelijke vibes doorgestuurd via thelepathische weg, maar ik weet niet of die voelbaar aangekomen zijn...
En wensen sturen via mail of facebook vond ik zo ondermaats, maar die wenskaartjes zijn dus nooit bij de bestemmeling geraakt (ik heb ooit wel een inhaalbeweging gedaan door een hele hoop kaartjes te kopen hoor, dus de eerste stap was al gezet...)
Nu onderneem ik dus een nieuwe poging: ik ontwierp zelf een wenskaartje voor de geboorte van een baby. Geen gedoe meer tussen jongens- of meisjeskaartjes, gewoon allemaal 't zelfde, een hele hoop ervan, en nu maar hopen dat ik door die zelfgemaakte kaartjes wel iéts meer initiatief ga tonen...
Maar 't is nu net die kleine spruit die me met de neus op de feiten drukt (de feiten die ik al lang kende, maar gewoon negeerde), en die me nu tóch een goed voornemen laat nemen. Een beetje laat wel, maar alles wat nog in de eerste helft van het jaar valt, kan nog onder voornemens voor het "nieuwe" jaar vallen, niet?
Bij deze dus de bekentenis: ik ben een regelrechte ramp in kaartjes sturen. Het levende bewijs: Lander, Joan, Luka, Sterre, Rosalie, Roxane, Yalina, Cleo, Mirte en al hun broertjes en zusjes en de kindjes die ervoor, -tussen en -na geboren zijn. Mijn oprechte excuses dat jullie nog geen dikke proficiat hebben gekregen wegens zo schoon geboren te zijn. Geloof me, ik heb jullie wél de best mogelijke vibes doorgestuurd via thelepathische weg, maar ik weet niet of die voelbaar aangekomen zijn...
En wensen sturen via mail of facebook vond ik zo ondermaats, maar die wenskaartjes zijn dus nooit bij de bestemmeling geraakt (ik heb ooit wel een inhaalbeweging gedaan door een hele hoop kaartjes te kopen hoor, dus de eerste stap was al gezet...)
Nu onderneem ik dus een nieuwe poging: ik ontwierp zelf een wenskaartje voor de geboorte van een baby. Geen gedoe meer tussen jongens- of meisjeskaartjes, gewoon allemaal 't zelfde, een hele hoop ervan, en nu maar hopen dat ik door die zelfgemaakte kaartjes wel iéts meer initiatief ga tonen...
Reacties
Een reactie posten